the 'Hashimoto' legacy

Beliau merenung jauh.Kelopak matanya dikecilkan sekecil-kecilnya hingga menyerupai 'ali baba'.Beliau menggerutu sendirian dalam hati.

"beta nk makan cempedak",air liur beliau meleleh.Nafsu makan membuak-buak.Tangan beliau mula terketar-ketar.

"Menteri!!!...ooo pak menteri!!!",suara berlemak beliau menggegarkan istana.Pak menteri datang tergopoh-gopoh.Lambat menghadap maknanya potong gaji, paling kurang kena pecat.Kalau kena pecat tak boleh kutip rasuah.Tak boleh rasuah maknanya miskin.Pak menteri tak reti nak buat kerja raktyat jelata, jadi kena pertahankan jawatan.

"Kumpulkan beta semua cempedak yang ada di negeri ini....beta nk pilih sebab beta nak makan...bahaya kalau perut beta berbunyi...datang tulah nanti",ujar beliau dengan serius.Alasan yang cukup bernas dari beliau.Maklumlah raja dari bani Hashimoto memang bijak-bijak.

"err tuanku...petani dan peniaga semuanya sibuk dengan urusan mengurus cempedak tuanku...mana ada 'time' nak tolong tuanku",menteri cuba menyampaikan kondisi rakyat.Kenalah bagi tau...esok lusa boleh jadi modal kempen untuk pilihan raya nanti.

"senang je...isyhtihar cuti!!!",raja sengih bangga,hidung kembang besar,besarnya lubang hidung tu sampai ibu jari kaki pun boleh sumbat.

"tapi nanti mereka rugi...tak de 'income' ",dahi pak menteri berkerut.

"eh betakan raja...i have the power tawww datuk"...

pak menteri akur dan titah raja pun dilaksanakan...